กลอนการเมือง

ปณิธานเสื้อแดง
ต้องช่วยพ่อเหลี่ยมพ้นผิดให้ได้
จะทำชั่วอย่างไรเราไม่สน
อ้างอุดมการณ์หรูประชาชน
กลบความจริงวกวนไร้หลักการ
เพื่อผลประโยชน์ที่จะได้รับ
แม้ชาติยับเยินพังเราก็หาญ
***โจรเถื่อนถ่อยอันธพาล
เรากล้าทำเพื่อประจานมารในตัว
สิ่งใดผิดเราจะกลับให้เป็นถูก
เราจะผูกเงื่อนไขการแบ่งขั้ว
ไม่ยอมช่วยพ่อทักษิณไม่ยอมกลัว
เราจะด่าให้ทั่วว่าเลวทราม
เราไม่สนดีชั่วคืออะไร
ความจริงอยู่ตรงไหนอย่ามาถาม
สามเกลอว่าอย่างไรเราว่าตาม
ชูตีนตบงามๆขึ้นร้องเฮ
หากท่านพ่อโจรเหลี่ยมยังมีเงิน
ให้เราใช้่อย่างเพลิดเพลินเราไม่เขว
หมดเงินเมื่อไรเราก็พร้อมเน
เนรคุณร้องลิเกเหมือนเนวิน
นี้ละคือปณิธานมารเสื้อแดง
ให้ชี้แจงความชั่วคงไม่สิ้น
ลักษณะเหมือนกับเพลงหนักแผ่นดิน
ขี้ข้าทาสโจรทักษิณผีกินเมือง

เคดิต : Oป่าเมืองลุงO
กลอนการเมือง


.......................




เราคนไทยใช่ใครใช่ศัตรู
เลือดพรั้งพรูสู้จากบรรพบุรุษ
เราคนไทยอยู่มาด้วยความสุข
บัดนี้ทุกข์ด้วยยุคไทย "ฆ่า" ไทย

เรามาร่วมสามัคคีมีในชาติ
แล้วประกาศให้โลกรู้กว้างไกล
เราคนไทยไม่มาราวีกัน
สามัคคีสมานฉันท์นั้นคือไทย

เราไมีอยู่เพียงแค่ธงไตรงค์
สามสีบ่งตรงชัดสีสดใส
เรารักชาติสีแดงเลือดจากใจ
ขาวสะอาดใสพุทธศาสน์ชาติไทย

เรานั้นมีดวงใจรวมเป็นหนึ่ง
นั้นหมายถึงองค์จักรีศรีน้ำเงินไหว
เรามีธงประกาศความเกรียงไกร
ประกาศให้โลกรู้ตูคือไทย

เรามาร่วมรวมใจทำร้ายชาติ
ใครประกาศต่อต้านสถุลใหม
เราต้องมารักชาติสมานใจ
อย่าให้ใครทำร้ายละลายไทย

เราต้องมาทนุบำรุงกรุงเสียใหม่
ให้สดใสด้วยยิ้มพิมพ์ใจใส
เราร้องเพลงชาติไทยมาจากใจ
ความเกียงไกรกลับสู้รักเมืองไทย


.....................................


แม้อยู่คนละข้าง................ฟากฝั่ง
แต่มิได้ชิงชัง....................โกรธแค้น
สองฟากฝั่งก็ยัง.................แดนถิ่น สยามนา
เลือกรักไทยบ่แข้น...........ขอดข้นเท่ากัน

การเมืองเรื่องขัดแย้ง.........ถกเถียง
ต่างก็มีสิทธิ์เสียง................จะใช้
กติกาขอเพียง....................ยึดมั่น
ประชาธิปไตยจะได้.............ไม่ไร้ความหมาย


ความวุ่นวายถ้าไม่.................สร้างกัน
ความเดือดร้อนก็พลัน...........จบสิ้น
สร้างสรรค์สมานฉันท์............สานสืบ
สยามไม่ดับดิ้น......................เฟื่องฟุ้งกาลนาน




.................




เลือดไทย ทุกคน สีแดง
แต่แฝง ให้กับ ใจเหลือง
เลือดชั่ว บางคน ล้นเมือง
สีเหลือง จะช่วย จรรโลง.....
.....เพื่อจะ ดำรงค์ คงไว้
เพื่อให้ คนไทย ไม่หลง
ชาติไทย จักอยู่ ยืนยง
จะคง เชิดชู บูชา.....
.....เพียงแค่ ทำใจ ให้มั่น
พร้อมกัน ปกปักษ์ รักษา
ถนอม พันธะ วาจา
รู้ค่า บุญคุณ แผ่นดิน.....
.....อย่าให้ หน้าไหน มาแยก
มาแตก เพื่อหวัง ทรัพย์สิน
อย่าให้ ใครเขา มากิน
แผ่นดิน ของเรา เผ่าไทย.....




.................




นี่นะหรืออ้างตนเป็นเมืองพุทธ
นี่ก็สุดสุดแล้วละเจ้านายเอ๋ย
พอเถอะครับหยุดเถอะอย่าพึ่งเลย
หยุดเปรียบเปรยเมืองพุทธคือเมืองไทย

เมื่อเป็นถึงส.ส.ผู้ทรงเกียรติ
หยุดส่อเสียดด้วยภาษาจะได้ไหม
หยุดยั่วยุอารมณ์กันตามใจ
และหยุดใช้กำลังกันเสียที

หยุดโกหกพกลมหน้าด้านๆ
หยุดโป้ปดลวงพรางแล้วถอยหนี
หยุดประพฤติตัวตนเป็นกาลี
หยุดปราณีคนผิดด้วย"ข้างกู"

หยุดดื่มเหล้าเข้าสภามาเมาแอ๋
หยุดผันแปรแบบสีข้างเข้ามาถู
หยุดเรื่องไร้สาระที่พันตู
หยุดพรรกกูพวกกูจึงผ่อนตาม

หยุดเล่นพรรคเล่นพวกให้อายเด็ก
หยุดเอาเซ็กเรื่องส่วนตัวมาไถ่ถาม
หยุดภาษาส่อเสียดลามปาม
หยุดสักถามแบบหาเรื่องในสภา

หยุดยั่วยุอารมณ์อย่างหยามเหยียด
หยุดเสนียดจังไรในภาษา
หยุดท้าตีท้าต่อในสภา
หยุดผรุสวาทาในภาที

เป็นสส..คือตัวแทนประชาราษฎร์
ควรองอายในเกียรติยศและศักดิ์ศรี
แต่ละคนคือตัวแทนประชาชี
ควรจะเป็นนอมินีของคนไทย

ขอเถอะครับเจ้านายขอได้สดับ
หากอยากปรับแก้ไขกฏหมายใหม่
ขอกฏหมายแก้เสนียดแก้จังไร
ส.ส.ไร้คุณภาพควรกำจัดอย่ารีรอ

ไม่ใช่เพียงแค่ไล่ออกไปจากห้อง
แต่ควรตรองถอนสิทธิ์เป็นส.ส.
จะสส. สว. หรือ คณะ รมต.
หนึ่งเสียงนี้ขอพวกท่านคิดพิจารณา




.............................




ฤาเข้าสู่กลียุคของประเทศ
จึงเกิดเหตุขัดแย้งแห่งสยาม
ไร้ไพรีภายนอกมาคุกคาม
แต่ว่ามีสงครามขึ้นกลางเมือง

ไทยต่อไทยต่อสู้ด้วยกลศึก
เพราะตกผลึกแตกต่างอย่างต่อเนื่อง
ฝ่ายหนึ่งรับฝ่ายหนึ่งรุกอยู่เนืองเนือง
จึงเกิดเรื่องวุ่นวายไปทั้งปฐพี

ฤาเข้าสู่กลียุคของประเทศ
ทั่วทุกเขตแคว้นไทยแห่งนี้
คนชั่วกร่างวางอำนาจมากมี
คนดีดีหลบหลีกเพราะกลัวภัย

โอ้อนาจคนไทยใครชนะ
สงสารประเทศชาติบ้างหรือไม่
เศรษฐกิจย่อยยับอับปางลงไป
ฤาจะให้สิ้นชาติสิ้นแผ่นดิน ฯ




.........................




เมื่อเราอึดอัด ............อย่ามัดตัวเองเอาไว้
ท้องฟ้ากว้างใหญ่............จงไปให้ถึงดั่งฝัน
เมื่อคิดต่างสี............อย่ามัวห้ำหั่นจาบัลย์
คนไทยทั้งนั้น ............เลือดสีเดียวกันทั้งเพ
เมื่อมีจุดยืน ............อย่ากลืนแต่สิ่งจำเจ
เที่ยวร้องป่าวเห่............เกเรไม่รู้จักพอ
ประเทศเสียหาย............วอดวายใครเล่าใครก่อ
เศรษฐกิจชะลอ............ใครหนอจะช่วยกู้คืน
เมื่อคิดแตกต่าง............อย่าอ้างว่าเป็นสีอื่น
เมื่อเราถูกกลืน............อย่าฝืนทำเพื่อชาติไทย
ปากป้องเพื่อชาติ............อนาถสร้างภาพกันใหญ่
ประชาธิปไตย ............เต็มใบรู้จริงหรือยัง
เมื่อไม่รักชาติ ............อย่าวาดภาพไทยโอหัง
รอยด่างเกระกรัง............ประทังพวกพ้องตัวเอง
เรียกรัฐไทยใหม่............คิดได้อย่างไรเส็งเครง
พวกคิดข่มเหง............ไม่ย่ำเกรงบรรพบุรุษไทย




............................




คงเป็นเหมือนมรสุมมาคลุมบ้าน
สุขแตกซ่านสามัคคีก็หนีหาย
อย่าทดท้อสิ้นหวังหรือเดียวดาย
อีกไม่นานฝุ่นคงคลายจากบ้านเมือง

เมื่อเพรงกรรมนำสู่หมู่คนไทย
ต้องทำใจสร้างกุศลให้ฟู่เฟื่อง
ส่งกระแสความสุขสูบ้านเมือง
หากปล่อยใจโกรธเคืองนั้นไม่ดี

มาสะเดาะเคราะห์กรรมให้คนไทย
ด้วยการมอบน้ำใจสร้างสุขศรี
ดุจการราดรดน้ำดับอัคคี
เริ่มที่ใจเรานี้ก่อนผู้ใด

อย่าหวังให้ใครเขาเหมือนเราหมด
มันผิดกฎความจริงฝืนเงื่อนไข
ความแตกต่างย่อมมีในคนไทย
ต้องทำใจยอมรับกับความจริง




...........................




ความชั่วคนอื่นเห็นใหญ่เท่าภูเขา
ชั่วของเรายังเล็ก เมื่อเทียบนั้น
ป้องกันตัว กลัวโดนกระสุนรัวรัน
เลยเผามัน รถเมล์ แหม! เก๋จัง

เคยได้ฟัง หนึ่งคนที่ไปเผา
บอกว่าเราไม่ผิด แค่เผลอพลั้ง
อยากถามหน่อย ใครลำบากที่ทำพัง
ยึดรถถัง เผารถเม ไม่เห็นรึไง

หูมันหนวก ตามันบอดแล้วหรือนั่น
บอกต้องเสียสละกัน เพื่อชาติไซร้
ที่ทำนั่น บอบช้ำที่สุดคือใคร
ชาติของไทย ไทยเอง จ้องทำลาย